ابومهدی بعد از فتوای آیت الله سیستانی مبنی بر مبارزه مردمی با داعش، با سازماندهی مردم به عنوان فرمانده نیروهای"حشد شعبی"(گروه مبارزه مردمی علیه داعش) نائل آمد. نکته ی جالب اینجاست که ایالات متحده آمریکا وی را در لیست تروریستی خود به عنوان یکی از چند تروریست خطرناک جهان گنجانده است. فرمانده ای که برای حفظ میهن خویش از شرَ تکفیرها، در حالی که در لیست تروریستی آمریکا قرار دارد، بعدها و هم اکنون در مقابل تروریست هایی ایستاده است که حتی ائتلافی موسوم به ضد داعش که آمریکا آن را چند ماه پیش کلید زد هم نتوانست جلوی پیشروی آن ها را بگیرد.

ابومهدی المهندس، فرزند جمال جعفر محمدعلی آل ابراهیم و متولد سال 1954 در بخش قدیمی بصره در القرنه متولد شد و بعدش به ابی الخصیب رفت.

دبستان و دبیرستان را در بصره گذراند و در سال 1973 وارد دانشکده فناوری بغداد شد و سال 1977 هم فارغ‌التحصیل شد. بعد از گذراندن دوره خدمت الزامی، وارد کارخانه عمومی آهن و فولاد بصره شد و آنجا به عنوان مهندس عمران فعالیت می‌کرد. بعدها در رشته علوم سیاسی کارشناسی ارشد گرفت و در همان رشته دکترا گرفت..

در زمینه فعالیت‌های سیاسی هم وی در دوره پیش‌دانشگاهی در حزب الدعوه عضو شد و دروس مقدماتی حوزه را در حوزه آیت‌الله العظمی حکیم در بصره گذراند. مشخصاً در آغاز دهه 70 میلادی وارد حزب الدعوه شد، یعنی همان موقعی که تحت فشار و حملات شدید بعثی‌ها قرار داشت و در جریان آن حملات رهبران حزب از قبیل شیخ عارف و گروه الهدی اعدام شدند. این اعدام‌ها همزمان شد با گسترش پایگاه‌های حزب و انتشار آن. اغلب اعضای حزب هم دانشجویان بودند. پس از حوادث ماه رجب سال 1979 (پس از دستگیری آیت‌الله شهید محمدباقر صدر) تعداد زیادی از دانشجویان دستگیر شدند. وی هم به واسطه حضورش در حوادث ماه رجب 1979 یعنی بعد از به قدرت رسیدن صدام و بعد هم، شهادت آیت‌الله محمدباقر صدر، تحت تعقیب قرار گرفته و مجبور شد در سال 1980 به کویت برود. چند سال در منطقه الجابریه کویت گذراند و در زمینه سیاسی و امنیتی علیه رژیم صدام فعالیت می کرد.

در سال 1979، «دادگاه انقلاب» وابسته به حکومت حزب بعث، مهندس را متهم کرد که در ایجاد «حوادث ماه رجب» اعتراضات مردمی‌ که پس از دستگیری آیت الله سیدمحمد باقر صدر توسط بعثی‌ها، نقش داشته است.

 در آن روزها، سرکوبی حزب الدعوه که ابومهدی المهندس از اوایل دهه‌ هفتاد در آن فعال بود از سوی حزب بعث به اوج خود و حتی، به حد اعدام‌های گسترده رسیده بود. چندی بعد که صدام حسین از سمت معاونت ریاست جمهور به ریاست جمهوری رسیده و آیت الله صدر را اعدام کرد، ابومهدی مجبور شد از عراق مهاجرت کرده و در سال 1980 به کویت برود.

رابطه‌ ابومهدی مهندس با انقلاب اسلامی، از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد. با تأسیس«لشکر بدر» (مجاهدین شیعه عراقی) به آن ملحق شد و نقشی مهم در مبارزه با ارتش بعثی عراق داشت. پس از خروج از کویت و استقرار در ایران، به سرعت در لشکر بدر پیشرفت کرد تا پس از سه سال و از اواسط دهه‌ هشتاد میلادی، فرمانده لشکر بدر شد.

در همان برهه بود که به مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق به رهبری آیت الله سید محمد باقر حکیم هم ملحق شد و مدت زیادی نگذشته بود که به عضویت شورای فرماندهی هشت نفره‌ مجلس اعلا هم انتخاب شد.

بعد از اشغال برخی استان‌های عراق به دست گروهک تکفیری داعش در ژوئن 2014، ابومهندس باز لباس نظامی‌اش را به تن کرد. در 16 ژوئن بیانیه‌ای صادر کرد و در آن از «کادر جهادی‌‌ای که قبلا برای جهاد با صدام سلاح در دست داشتند» درخواست کرد که «فورا» به دفترهای تعیین شده در بغداد بپیوندند تا «حماسه‌ای جهادی» ضد داعش خلق شود.

از آن روز تا به حال او یکی از افراد مهم در الحشد الشعبی عراق است و افتخارات و حماسه آفرینی های فراوانی را برای رهایی کشور عراق از دست تروریست های تکفیری داشته است.