آنقدر در چهره همه از داوطلبان و والدین‌شان استرس دیده می‌شد که توان تشخیص داوطلب از والدین سخت بود، اما اگر ریز می‌شدیم با شنیدن نصیحت‌های پدر و مادرها و «چشم» گفتن‌های فرزندان، مشخص بود که کدام‌ها داوطلب هستند.

البته در برخی موارد هم حتی استرس مادران از فرزندان بیشتر بود تا جایی که داوطلب کنکور پیش از ورود به حوزه به والدینش روحیه می‌داد.

همین که به ساعت 7 و زمان بسته شدن درب‌های حوزه نزدیک شدیم، دیگر از تعداد داوطلبان کاسته شد و آرام آرام تمام داوطلبان با بدرقه پدر و مادرها از زیر قرآن‌های کوچکی که به دست والدین‌شان بود عبور کرده و به داخل دانشگاه رفتند؛ یکی دو نفری هم که دیر رسیده بودند نفس‌نفس زنان خودشان را به حوزه رساندند و داخل شدند.